Minimalna średnica pętli jest przy tym uzależniona od rodzaju stali i marki betonu. Pętla kotwiąca nie musi być koniecznie pętlą kołową. Może to być także pętla pozioma. Pewnym sposobem zapewnienia ciągłej pracy płyt na podporach jest połączenie podporowego zbrojenia górnego płyt przez zespawanie. Najtrudniejsze, bo wymagające największej precyzji zarówno wykonania prefabrykatu jak i montażu, jest bezpośrednie zespawanie spoiną pachwinową wystających prętów zbrojenia. Jakiekolwiek niedotrzymanie tolerancji prowadzi do odginania prętów i w efekcie do uszkodzenia betonu. Dlatego też, prawie powszechnie stosuje się spawanie za pomocą elementu pośredniego: może być nim pręt okrągły, lub płaskownik. Przez spawanie prętem dodatkowym łączyć można także pętle. Wygodnym do wykonania sposobem łączenia jest przyspawanie pręta pośredniego do osadzonych w płycie blaszek. Blaszki te przyspawane są z kolei do prętów zbrojenia. Sposób ten wy maga zużycia większej ilości stali, występują trudności ze stabilizacją blaszek, a przede wszystkim w trakcie spawania następuje odparzanie betonu pod blaszką, utrata przyczepności i, co za tym idzie, zmniejszenie sztywności połączenia i otwarcie drogi dla korozji. W układach krzyżowych, lecz nie tylko, stosuje się połączenia w narożach płyt. Mogą to być połączenia za pomocą klamer lub połączenia spawane za pomocą elementów pośrednich lup też – co nie jest zalecane – za pomocą blach. [hasła pokrewne: grupy pompowe, chloropren, zastosowanie ropy naftowej ]
Powiązane tematy z artykułem: chloropren grupy pompowe zastosowanie ropy naftowej