Ośrodkiem odkształcalnym zwać będziemy dalej ośrodek odznaczający się taką właściwością, że postać ciała uformowanego z tego ośrodka może ulegać zmianom wskutek działania różnych czynników bez naruszenia ciągłości tworzywa. Przykładem może być kawałek gumki kreślarskiej: ściśnięta w palcach odkształca się, lecz nie powstają w niej z tego powodu przerwy, pęknięcia lub otwory. Oczywiście, każde ciało ulega zniszczeniu, gdy nadane mu deformacje stają się nadmiernie wielkie. Dlatego też od razu ograniczymy nasze rozważania do niewielkich przemieszczeń poszczególnych punktów ciała względem siebie. Czynimy to nie tylko w celu uproszczenia dalszego rozumowania; jeśli ciągłość ciała zostanie naruszona, otrzymujemy nie jedno, lecz dwa (lub więcej) ciała. Oczywiście, że zagadnienie wówczas staje się zupełnie odmienne od pierwotnego. Gdy więc stawiamy zadanie: zbadać zachowanie się pewnego ciała, powinniśmy od razu poczynić założenie o jego ciągłości, nienaruszalnej w procesie badania. Wyjątek mogą stanowić procesy, gdy celem badania jest zjawisko podziału ciała na części (cięcie metalu, wybijanie otworów itp.).
Wskutek przyłożenia siły bądź zmiany temperatury, każdy punkt rozważanego ciała zmienia położenie w stosunku do pozostałych. Mówimy, że bieżący punkt ciała doznaje przemieszczenia. Przemieszczenie to ma kierunek i zwrot, jest więc wektorem; jest ono różne w różnych punktach, jest zatem funkcją współrzędnych rozważanego punktu. Można powiedzieć, że wskutek przyłożenia pewnej przyczyny zewnętrznej w ciele wytworzyło się wektorowe pole przemieszczeń. [Zobacz też : Kruszenie betonu , żuraw warsztatowy , Dmuchawy bocznokanałowe]